Zadania ośrodków realizujących świadczenia z zakresu onkologii oraz problemy współpracy między podmiotami leczniczymi, która zapewniałaby kompleksowość leczenia – to główne tematy obrad ostatniego posiedzenia Wojewódzkiej  Rady Dialogu Społecznego.

Obrady plenarne poprzedziły prace Zespołu problemowego WRDS ds. ochrony zdrowia, który do współpracy zaprosił ekspertów w dziedzinie onkologii z województwa śląskiego, rekrutujących się spośród konsultantów krajowych i wojewódzkich, przedstawicieli Narodowego Instytutu Onkologii w Gliwicach, szpitali klinicznych i wojewódzkich, a także Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Koordynatorów Opieki Onkologicznej ON-KO.

Spotkania Zespołu poświęcone były analizie danych dotyczących ośrodków oraz zasobów kadrowych realizujących zadania z zakresu onkologii, udostępnionych przez Śląski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia, Śląski Urząd Wojewódzki, a także na podstawie doświadczeń i wniosków ze zrealizowanego przez Ministerstwo Zdrowia Programu pilotażowego opieki nad świadczeniobiorcą w ramach sieci onkologicznej. Efektem prac był projekt stanowiska rekomendowany Radzie do podjęcia na posiedzeniu plenarnym.

Przyjęcie stanowiska poprzedziła dyskusja dotycząca dostępu do leczenia onkologicznego, w tym konsultacji (m.in. konieczności dojazdu pacjenta do lecznic poza miejscem zamieszkania). Omawiane zagadnienia to efekt wejścia w życie Ustawy o Krajowej Sieci Onkologicznej oraz Wykazu świadczeniodawców zakwalifikowanych do Krajowej Sieci Onkologicznej na terenie Województwa Śląskiego

Wojewódzka Rada Dialogu Społecznego w Katowicach podjęła stanowisko w sprawie konieczności wprowadzenia rozwiązań w następujących obszarach:

Przyporządkowanie jednostek do poszczególnych poziomów SOLO (Województwo Śląskie)

Jak zaznaczono, konieczne jest szczegółowe określenie w jaki sposób powinna odbywać się współpraca i wymiana doświadczeń między ośrodkami. Wskazano na zasadność  wprowadzenia procedur na wypadek niewyrażenia przez pacjenta zgody na leczenie zaproponowane w danym ośrodku lub w przypadku  korzystania z ośrodka, który nie jest przyporządkowany do organu nadzorującego, np. w sytuacji powstałych z przyczyn nagłych,  zagrażających jego zdrowiu i życiu.

- Dostrzega się również potrzebę określenia sposobu unikania u jednego pacjenta powielanych wizyt u tych samych specjalistów w wielu ośrodkach onkologicznych – napisano w stanowisku.

Koordynatorzy

Mimo ukazania się wykazu przyporządkowania placówek do KSO, nie ma określenia zadań i roli koordynatorów w systemie, liczby przypadającej pacjentów na jednego koordynatora, brakuje wytycznych dotyczących poziomu wykształcenia, ścieżki kształcenia, a także kompetencji koordynatorów poszczególnych poziomów SOLO. Wydaje się konieczne określenie szczegółowej organizacji pracy, określenie form komunikacji i sposobów organizacji konsyliów, na obszarach województwa lub szerzej. Należy tu zwrócić szczególną uwagę na fakt, że dostęp do danych wrażliwych, do jakich należy dokumentacja medyczna, zgodnie z przepisami prawa przysługuje tylko osobie, która ma wykształcenie medyczne.

Infrastruktura informatyczna

WRDS w Katowicach dostrzega braki platform informatycznych dedykowanych przetwarzaniu danych zarówno przekazujących mierniki, ale także służących do przekazu dokumentacji medycznej, organizacji konsyliów i porad w obszarze dedykowanej infolinii onkologicznej na poziomie regionalnym lub e-rejestracji. Istotne jest, aby w sieci współpracy zapewnić bezpieczną wymianę informacji między ośrodkami, a także możliwość organizacji konsyliów zdalnych w ramach jednej platformy ogólnopolskiej.

Organizacja konsyliów lekarskich

Wprowadzenie szczegółowych regulacji dotyczących organizacji konsyliów lekarskich. Doprecyzowanie na czym ma polegać ,nadzór poszczególnych podmiotów, kto i w jakim zakresie zapewnia skład specjalistów, w jaki sposób przechowywać dokumentację medyczną i za pomocą jakich narzędzi teleinformatycznych powinno się udostępniać dokumentację.

Finansowanie

Ważnym problemem jest aktualnie brak  informacji dotyczących sposobu funkcjonowania i finansowania  dla  Wojewódzkich Ośrodków Monitorujących i Krajowego Ośrodka Monitorującego. Brakuje określenia finansowania zasobów ludzkich potrzebnych do realizacji zadań KSO na każdym poziomie. Doprecyzowania wymaga również kwestia rozliczenia konsyliów. Obecnie nie jest jednoznacznie określone czy zadanie to będzie w gestii ośrodków współpracujących, czy nadzorujących.